Mehmet Ali Bulut Köşe Yazıları
İlgili Yazılar
Bu hükümetin bizce en hayırlı hizmetlerinden biri “Doğum yapacak memurelere 6 ay izin hakkı” tanıyan konun olmuştur.
Ne yazık ki, bu kanun tasarısı Çankaya’dan döndü.
Gerekçe olarak da, “Nüfus planlaması çabalarına olumsuz etki yapacağı” gösterildi.
Biz Demirel’in bu ülkeye hizmeti geçtiğine inanıyoruz.
Geçmişte bendeniz, Sayın Demirel’e oy da verdim. Hatta, içinde bulunduğum cemaatin hususi yakınlığından dolayı, zaman zaman AP’ye fahri hizmetlerimiz de dokundu.
Gerçi, bir zaman sonra fena halde aldatıldığımızı anladık ama, hizmetlerimizden de pişmanlık duymuş değiliz. Çünkü o günkü niyatimiz, Meclis ekseriyetinin, sağın güçlü partisinde olması, solun iktidar olmaması yönünde idi…
Kısacası, gençlik döneminde içinde bulunduğum Nur Cemaatinin eğilimi doğrultusunda AP’ye hizmetlerimiz oldu.
O dönemde AP mi dini cemaatlere hizmet etti, yoksa Demirel mi dini cemaatleri kullandı bunu tarih tesbit edecek.
Ancak, 12 Eylül sonrasında, siyasi hakların kazanılması yolunda ciddi faaliyet gösteren ve bu uğurda, cemaat içindeki yerinin sarsılmasını bile göze alan bir zatı, Demirel’in 5 dakikalık bir gecikme için kapıdan çevirdiğini de biliyoruz.
O dönemlerde, benim siyasi tercihlerinden sarfı nazar etmeye başladığım bu cemaatin mensupları “Demirel değişti” diyorlardı. (Çünkü onlar, daha önce, biraz da Bediuzzaman’ın Isparta’ya duyduğu muhabbetten dolayı, Demirel’e olağanüstü bir misyon yüklüyorlardı)
Oysa bizce Demirel değişmemişti. Sadece gerçek yüzünü daha rahat sergilemeye başlamıştı. Nitekim, bu dönemdeki Demirel, geçmişte cemaatin kamuoyu nezdindeki itibarlarının zedelenmesi pahasına kendisine destek veren Nurcular ve Süleymancılardan çok, kendisine kan düşmanlığı besleyen solculara daha yakın göründü…
Çok azı müstesne bu cemaatler Demirel’in etrafından çekildiler. Çekilmememkte ısrar edenler de parçalandılar.
* * *
Bunları niye anlattım.
Sayın Demirel, kapalı mahfillerde, bize “ağzı dualı, eli Kuranlı, namazlı niyazlı millet dostu bir lider” olarak tanıtılırdı.
Ama şimdi benim bu konuda bir takım şüphelerim var. Ve Demirel, ahir ömründeki icraatlarıyla bu şüpheleri azaltacağına çoğaltıyor.
Demirel’e “30 yıldır iktidardasın, ne yaptın?” diye sorarsanız, size bir yığın baraj ismi, bir okadar sulama kanalı vesaireden bahseder.
Doğrudur. Bir diğer Doğru da Demirel’in demokratlığı…
Ancak şunu sormak gerekir. Dindar, muhafazakar ve miilliyetçilerin oylarıyla otuz yıl omuzlarda kalan Demirel, bu kesimlerin moral değerlini ayakta tutmak için ne yapmıştır?
İşte bu noktada verilecek cevap: Koca bir “hiç!”tir.
Son dönem Türk idarecilerinin yaptığı, Deli Memet’in icraatına benziyor.
Malum köyün ağası kuyuya düşer. Bir türlü kimse cesaret edip onu kuyudan çıkaramaz. Derken Deli Memet Çıkıp gelir. “Ben çıkarırım” der. Beline bir ip bağlarlar ve Deli Memet’i kuyuya salarlar. Deli memet, suya batmış boğulmak üzere olan ağayı kucaklar ve “Çekin Beni” der. Çekip çıkarırlar.
Temsil bu ya Deli Memet, belindeki ipi çözer ilmik yapıp ağanın boynuna geçirir ve onu ağaca asar. Bir de tehdit savurur “Dokunanı yakarım”
“Sen ne yapıyorsun böyle” diyenlere de “Onu kurutuyorum” cevabını verir.
Sonuç, kuyuda boğulmaktan kurtarılan ağa, kurutulurken ipte can verir…
* * *
Sayın Demirel’in icraatları da böyle. Hep akıl temellidir ve yürek‘ten mahrumdur. Yurtta sulh cihanda sulh ilkesi, sanki özel olarak Sayın Demirel için konulmuş.
Milletin hedf ve ufkunun büyümesi, risk taşıyan menfaatlerinin kollanması konusunda onun hiç bir çabasını göremezsiniz. Politikası ne kokar ne bulaşır. Sizi temin debilirim ki, 1974’te Sayın Demirel iktidarda olsaydı, Kıbrıs’ın bugün tamamı Rumlarda olurdu.
………
Muhakkak ki Demirel bu ülkeye hizmet etmiştir.
Ama ne hikmetse, onun hizmetlerini hep Masonlar, roteryenler ve Lionslar alkışlamış, ödüllendirmişlerdir. Bu da onun hizmetlerinin kimin hanesine yazıldığını göstermeye yeter sanırım.
Sayın Demirel’in gözü bu kere daha yükseklerde. BM’nin ve belki de Nobel’in ödülüne göz dikmiş.
Sayın Demirel, Sayın “Baba Koç”un Türk nüfusunun yok edilmesi yolunda verdiği çabalardan dolayı BM’den aldığı ödülün bir benzerinin de kendisine verilmesini istiyor.
Bu da nerden çıktı diyeceksiniz anlatayım.
Yazının girişinde de bahsettiğim gibi, bu hükümet gerçekten akıllı bir politika ile, nisbeten maddi standartları yüksek, çalışan kesimi çocuk doğurmaya teşvik edici kanun çıkardı. Bu aynı zamanda gelecek nüfusun kaliteli olmasını da sağlayacaktı.
Çünkü dar gelirli kesimin nüfus kontrolüne aldrmadığı araştırmalarla sabit. Türk nüfusu o yüzden kalitesiz, eğitmsiz bir nüfus. Bu kanun, bu husustaki aksaklıkları da bir parça giderecekti. Demirel, “Nüfusumuz artar” diye kanunu geri çevirdi.
Oysa bir lider bunu yapmaz. Daha önceki bir yazımızda liderle idareci arasındaki farkın “yürek” olduğunu yazmıştık. Yine tekrarlıyoruz. Yürek taşıyan lider, milletinin artmasından endişe etmez, grur duyar.
Demirel bu kanunu veto etmekle milleti değil, günü kurtarmayı amaç edinmiştir. Zaten o hep böyle yapmıştır.
Nüfusu kırpacaklarına, gelecek nüfus için alt yapı hazırlasalardı bugün böyle bir endişeleri olmayacaktı. Kusurlarını böşyle telafi ediyorlar…
Biz Meclis‘in bu kanunu yeniden değerlenrdirip Çankaya’ya göndereceğine inanıyoruz. Ve bunu yapmaları da boyunlarına borç olsun.
O zaman görecekler ki, bu millet onları ayakta alkışlıyor…
